Trójkąt bermudzki. Zagadka rozwiązana

Autor: Lawrence David Kusche 

• Szczegółowe informacje
• Informacje dot. wydania

• Tłumaczenie: Robert M. Sadowski
  Tytuł oryginału: The Bermuda Triangle Mystery – Solved
  Wydawnictwo: Iskry
  Seria wydawnicza: –
  Data wydania: 1983
  ISBN: 8320706092
  
• Wydanie: papierowe
  Oprawa: miękka
  Liczba stron: 308

Tajemnica Trójkąta Bermudzkiego była opowiadana w książkach, artykułach z czasopism, oraz w radiu i telewizji przez wiele lat. W 1972 roku Larry Kusche, wówczas bibliotekarz, postanowił zebrać wszystkie informacje, które mógł znaleźć o różnych przypadkach. Nawiązał kontakt ze Strażą Nabrzeżną, Siłami Powietrznymi i wieloma innymi agencjami. Uzyskał kopie gazet z miast, w których zostały zgłoszone różne incydenty. Te wyczerpujące badania miały nieoczekiwany wynik – rozwiązanie zagadki z opisu wydawcy

W Polsce w latach osiemdziesiątych XX wieku bardzo popularne były paranormalne tematy. Ukazywało się wtedy w wysokich nakładach wiele książek opowiadających o wizytach kosmitów na Ziemi (bardzo popularne były wówczas książki Ericha von Dänikena), zjawiskach paranormalnych, duchach, czy Trójkącie Bermudzkim. Dziś taka literatura jest chyba nieco mniej popularna. Mimo to nadal znajduje wielu zwolenników.

Legenda Trójkąta Bermudzkiego zaczęła się w grudniu 1945 roku, kiedy w niejasnej sytuacji zniknęło sześć amerykańskich samolotów (5 samolotów torpedowo-bombowych Grumman TBF Avenger, oraz jeden samolot, który brał udział w poszukiwaniu zaginionych). Ponieważ nie były oczywiste przyczyny dla, których doszło do tej katastrofy to powstała miejska legenda, zgodnie z którą pomiędzy Florydą, Bermudami a Portoryko ma dochodzić do wielu dziwnych i niewyjaśnionych katastrof. Rozpowszechnił ją w latach sześćdziesiątych Vincent Gaddis. Tak Trójkąt Bermudzki trafił do popkultury. Powstało wiele mniej lub  bardziej dziwnych hipotez, które miały tłumaczyć owe zjawiska. Część z nich jest kompletnie absurdalna i fantastycznych. Wśród nich proponowano takie propozycje jak sporadyczne wybuchy metanu, zapadanie się podwodnych jaskiń, powstawanie szczelin podczas ruchów tektonicznych, podwodne piramidy, które miałyby jakoś oddziaływać na przestrzeń, złowrogie wiry, anomalie w polu magnetycznym, aktywność mieszkańców Atlantydy, eksperymenty wojskowe, czarne dziury, kryształy zakrzywiające przestrzeń, czy działalność UFO. Wiele z tych pomysłów jest po prostu chora.

W zalewie tej paranaukowej literatury można było odnaleźć pozycję, która naukowa podeszła do tematu. Jej autorem jest L. D. Kusche. Ten bibliotekarz w latach siedemdziesiątych zainteresował się modnym ówcześnie tematem. Zaczął szukać wzmianek dotyczących niewyjaśnionych zaginięć statków i dosyć szybko odkrył, że nie ma żadnej tajemnicy związanej z zaginięciami. Kusche najpierw przedstawia jak zazwyczaj się pisze o danej katastrofie, która miała się wydarzyć w Trójkącie Bermudzkim. Następnie przedstawia teksty źródłowe jej dotyczące. Na koniec podsumowuje fakty. Dzięki wybraniu takiej metody autor doszedł do prostych wniosków. Większość zaginięć statków czy samolotów da się łatwo wytłumaczyć warunkami, jakie panowały podczas katastrofy, inne były efektem ludzkich błędów. Część wydarzeń, które przypisywano klątwie Trójkąta Bermudzkiego nawet nie wydarzyła się na jego „obszarze”, np. czasami miały one miejsce nie na Atlantyku, a na Pacyfiku.

Pracę czyta się bardzo płynnie. Jest ona wciągająca i dobrze napisana. Pomysł, aby analizować każdy przypadek zaginięcia statku lub samolotu, a nie szukać ogólnych prawidłowości pozwolił Kuschemu odnaleźć najprostsze i prawdziwe rozwiązanie zagadki. Książka jest zdecydowanie warta przeczytania. To zdrowy łyk racjonalnej odtrutki na paranormalne brednie. Smutne jest, że prawie 40 lat od napisania tej pracy nadal wariaci, a czasami też naukowcy, dalej zastanawiają się nad zagadką, która dawno została już przecież rozwiązana.