Autor: Roger Manvell, Heinrich Fraenkel
-
Tytuł oryginału: Heinrich Himmler
Tłumaczenie: Grzegorz Siwek
Wydawnictwo: Wydawnictwo RM
Data wydania: 2023
ISBN: 978-83-8151-736-2
Wydanie: papierowe
Oprawa: miękka
Format: 165 x 230 mm
Liczba stron: 304
Z perspektywy Himmlera jego osobistą tragedię stanowiło to, że choć tak bardzo pragnął sprawować rządy, to okazał się całkowicie niezdolny do przynoszącego jakiekolwiek pozytywne efekty wykorzystania posiadanej wiedzy. Choć wspomnienie jego nazwiska budziło przestrach w sercach milionów ludzi, to on sam pozostał nerwowy, wręcz bojaźliwy i nie mógł wydobyć z siebie ani słowa, kiedy Hitler go krytykował. A jednak to Himmler z końcem wojny trzymał w rękach wszystkie karty atutowe, które jeszcze pozostawały nazistowskim Niemcom, i przez wielu był uważany za pewnego sukcesora Hitlera.od wydawcy
Klasyczna biografia jednego z największych zbrodniarzy w historii, Heinricha Himmlera, autorstwa Rogera Manvella i Heinricha Fraenkela, pozostaje wzorcem dla biografów próbujących przybliżyć czytelnikom postaci z przeszłości. Himmler. Zbrodniarz gotowy na wszystko to doskonała książka ukazująca złowieszczą postać szefa SS, odpowiedzialnego za śmierć milionów ludzi.
Autorzy pracy zwracają szczególną uwagę na osobowość Himmlera, doszukując się w jego predyspozycjach psychicznych przyczyn takich, a nie innych działań podczas wojny. Manvell i Fraenkel drobiazgowo analizują zachowania Himmlera w dzieciństwie i okresie młodzieńczym, kiedy kształtował się jego charakter i kiedy zaczęły nim władać obsesje, które później doprowadziły do potwornych zbrodni. Według niemieckich historyków Himmler był człowiekiem pełnym kompleksów, wewnętrznych lęków, uprzedzeń, co tworzyło zbrodniczą mieszankę. Nie był wyjątkowo inteligentny, ale potrafił wykorzystywać nadarzające się sytuacje dla własnych celów. Był niebezpieczny, gdyż wierzył w to, co robił. Nie był wyrachowanym, cynicznym zbrodniarzem, ale złoczyńcą przekonanym o własnych racjach. Jego fanatyzm doprowadził do tragicznych wydarzeń.
Manvell i Fraenkl dużo uwagi poświęcają relacjom Himmlera z Heydrichem, wskazując na miałkość intelektualną bohatera swojej książki. Podobnie było przy zestawieniu Himmlera z Schellenbergiem. To jednak wątły i niepozorny Heinrich był ich szefem. Autorzy pokazują też obsesje i dewiacje szefa SS na przykładzie jego zbrodniczych działań odnośnie obozów koncentracyjnych i przeprowadzanych w nich pseudomedycznych eksperymentów. Ale nie tylko to czyniło z niego postać demoniczną. Himmler z zimną krwią nakazywał zabijać wszystkich, którzy nie odpowiadali jego rasowym przekonaniom, zwłaszcza Żydów. Holokaust to Himmler i jego pomocnicy, w tym Eichmann.
Książka Manvella i Fraenkela pokazuje Himmlera jako człowieka niezrównoważonego, a jednocześnie posiadającego ogromną władzę, którą wykorzystuje do zabijania ludzi. W ten sposób staje się najniebezpieczniejszym człowiekiem w Trzeciej Rzeszy, nieprzewidywalnym nawet dla swoich współpracowników. To przykład na to, jak władza w rękach nieodpowiedniego człowieka może doprowadzić do ludzkich dramatów.
Jednocześnie autorzy wskazują, że bohater ich książki był człowiekiem słabym i niedowartościowanym. Pełen wątpliwości i obaw, krył się za maską silnego i stanowczego mocarza. Pławił się we władzy nad innymi ludźmi, kompensując sobie tym własne słabości i ułomności, swoją fizyczną i intelektualną małość. Odgrywał się, mszcząc się na ludziach i świecie. Tragedią było to, że miał możliwość decydowania o życiu i śmierci milionów ludzi. Według autorów książki, szef SS był sprawnym i energicznym administratorem oraz fanatycznym dowódcą. Nie zdawał sobie sprawy ze zła, które wyrządzał. Uważał, że działa w dobrej sprawie. Jego poglądy na wiele spraw były niespójne i niepodparte głębszą wiedzą, często nielogiczne i wzajemnie się wykluczające.
Obraz Himmlera w książce Manvella i Fraenkela może dziwić i zastanawiać, ale wydaje się bliski rzeczywistości. Został zbudowany na podstawie setek źródeł, zwłaszcza na podstawie wypowiedzi, relacji i wspomnień ludzi mu najbliższych, np. Kerstena czy Schellenberga. Ludzie przebywający z Himmlerem dłuższy czas, którzy mieli okazję poznać go w sytuacjach nieoficjalnych, nie mogli się mylić w jego ocenie. Himmler nie potrafił przez cały czas grać kogoś, kim nie był. W ich towarzystwie był sobą; takim, jakim opisali go w niniejszej książce niemieccy historycy.
