Autor: Douglas E. Neel , Joel A. Pugh
-
Tłumaczenie: Marek Król
Tytuł oryginału: The Food and Feasts of Jesus: The Original Mediterranean Diet, with Menus and Recipes
Wydawnictwo: Uniwersytetu Jagiellońskiego
Data wydania: 2014
ISBN: 9788323337003
-
Wydanie: papierowe
Oprawa: miękka
Liczba stron: 224
W starożytności przygotowywanie i spożywanie jedzenia wywierały pływ na wszystkie aspekty życia, także na nauczanie Jezusa. Ta książka bada znaczenie rozmaitych posiłków – od wykwintnych świątecznych uczt po proste przekąski spożywane podczas pracy na polu – omawia ich najważniejsze składniki, ujmuje jedzenie w kontekście ówczesnych warunków społeczno-gospodarczych, a także proponuje ponad pięćdziesiąt przystępnych przepisów, aby czytelnicy mogli wyrobić sobie własne zdanie na temat smaków starożytności.z opisu wydawcy
Na rynku wydawniczym dostępna jest kolejna książka poruszająca temat kulinariów i tradycji jedzenia w antyku. Książka jest dziełem amerykańskich autorów: Douglasa E. Neel’a oraz Joela A. Pugh’a, gdzie pierwszy jest księdzem Kościoła Episkopalnego, a drugi biegłym księgowym. Pozycja ta posiada tytuł, który zapewne miał gwarantować sukces marketingowy. Faktycznie Jedzenie i uczty Jezusa. Kulinarny świat Palestyny pierwszego wieku, na pewno przyciągnie uwagę na półkach księgarskich bądź w witrynach internetowych. Najlepszą recenzję tej książki zawarli sami autorzy pisząc „to nie jest książka dla uczonych i historyków”. Treść książki w zamierzeniu autorów jest lekka i przyjemna, jak sami zauważają „nie będziemy przeładowywać książki cytatami i przypisami, uczeni mogą być zawiedzeni” (s.14). Autorzy przyznają również, że powodem napisania tej pozycji było zamiłowanie do jedzenia (wszystkie przepisy zostały zrealizowane przez autorów) oraz ich wieloletnie doświadczenie w organizacji imprez cateringowych, których tematem przewodnim były dania biblijne.
Książka składa się z 12 rozdziałów, w których poruszane są zagadnienia związane z przygotowaniem posiłków: produkty używane w starożytności, sposób wyrobu chleba, często okraszone cytatami z biblii (Biblia Tysiąclecia, wyd. IV). W rozdziałach również poruszane są kwestie społeczne związanych z pozyskiwaniem produktów i konsumpcją, dotyczące sposobu ucztowania, terminu i pracy przy zbiorach, sposobu połowu ryb. Autorzy zwracają także uwagę na sezonowość używanych produktów i dostosowanie diety do miejsca zamieszkania. Dodatkowo znajdziemy tu opisy uroczystości ważnych dla społeczności Palestyny I wieku takich jak składanie ofiary, zaślubiny czy święta (miedzy innymi Święto Tygodni Pięćdziesiątnica, Święto Namiotów, Święto Żniw) oraz roli, jaką odrywały podstawowe produkty w ówczesnej diecie – zboża, oliwa, wino, mięso. Wyjaśniona jest tu również symbolika niektórych owoców czy produktów (np. daktyli – symbol życia czy wiary, lub granatów – symbol Tory). Autorzy przygotowali również scenariusz na ucztę paschalną z I wieku n.e. (rozdział 8). Pomimo tego, że omawiane tematy potraktowane są dosyć luźno, każdy z rozdziałów posiada przyzwoitą bibliografię, a tekst jest napisany językiem zrozumiałym dla szerokiego grona odbiorców.
Głównym celem autorów było zaprezentowanie określonego typu posiłku lub uczty. W książce znajduje się ponad 50 przepisów, które czytelnik może sam zrealizować wykorzystując produkty obecnie dostępne na rynku. Część proponowanych przepisów pochodzi z zachowanych książek kucharskich np. z dzieła Apicjusza (II wiek n.e.), jednak większość jest inspirowana współczesną kuchnią śródziemnomorską. Autorzy otwarcie przyznają, że niektóre przepisy pochodzą od zaprzyjaźnionych osób (przepis na Hummus, s. 49-50). Niewątpliwie, książka jest przeznaczona głównie dla czytelnika, który nie posiada wielu doświadczeń kulinarnych, co zdecydowanie zachęca do zrealizowania przepisów we własnej kuchni, np. w gronie przyjaciół. Interesujące jest to jak z niewielkiej ilości wówczas dostępnych produktów, można było wykonać wiele dań. Niektóre z nich jak np. kozi ser marynowany w oliwie z oliwek i ziołach czy kurczak duszony z figami i morelami stanowić mogą element codziennego jadłospisu. Inne, jak np. szparagi z cytryną i tymiankiem, potrawka z wołowych żeberek z jęczmieniem lub pieczona przepiórka z glazurą z granatów stanowić mogą podstawę menu na przyjęcie dla kilku osób.
Książkę tę traktowałabym raczej, jako książkę kucharką inspirowaną kuchnią antyczną niż porządny traktat dotyczący analizy zwyczajów kulinarnych I wieku n.e.
