Kwantechizm 2.0

Autor: Andrzej Dragan

• Szczegółowe informacje
• Informacje dot. wydania

• Wydawnictwo: Otwarte
  Data wydania: 2022
  ISBN: 978-83-813-5137-9
• Wydanie: papierowe
  Oprawa: miękka ze skrzydełkami
  Liczba stron: 344

Andrzej Dragan jest profesorem fizyki teoretycznej i laureatem kilkudziesięciu nagród za działalność naukową oraz fotograficzną, filmową i muzyczną. Jako nastolatek działał w grupach crackerskich, obecnie wstrząsa światem nauki. W 2020 roku wraz z profesorem Arturem Ekertem opublikował pracę „Kwantowa zasada względności”, która może okazać się największym przełomem w rozumieniu teorii kwantowej od czasów Einsteina.o autorze

Napisać o Andrzeju Draganie, że to polski fizyk, to nic nie napisać. Choć najbardziej znany jest ze swoich rozważań nad mechaniką kwantową, szczególnie kwantową informacją i relatywistycznymi aspektami zjawisk kwantowych, nie ogranicza się tylko do tego. W niektórych kręgach uważany za enfant terrible polskiej fizyki naukowiec za nie mniej ważną część swojego życia uważa inne aktywności, niż ta naukowa – fotografię, komponowanie muzyki elektronicznej, wreszcie dzieł sztuki filmowej. Również w tych dziedzinach osiągnął tyle, że trudno nazwać je tylko li hobby.

Kwantechizm 2.0 jest rozszerzoną wersją opublikowanego w 2019 Kwantechizmu, czyli klatki na ludzi. We wprowadzeniu Dragan lojalnie ostrzega, że: nie jest to typowa książka popularnonaukowa. To jest zupa-śmietnik zawierająca moje prywatne i niezbyt ortodoksyjne spojrzenie na najciekawsze aspekty mechaniki kwantowej, teorii względności oraz współczesnej fizyki, którą od lat się zajmuję. Stąd też najlepiej Kwantechizm smakować będzie tym, którzy spod niejednego pióra popularnonaukowe książki fizyczne czytali. Dragan nawet na oklepane tematy pozwala bowiem spojrzeć świeżym, nieortodoksyjnym okiem. Warto przy tym pamiętać, że niektóre jego poglądy są jedynie właśnie tym, przemyśleniami, które mogą okazać się być „prawdziwym” opisem natury, ale zapewne będzie inaczej. Nie dlatego, że Dragan myli się – bo tego jeszcze nie wiemy – ale dlatego, że prowadzi nas często ścieżkami spekulacji, którymi podążają współcześni fizycy szukając praw rządzących Wszechświatem. I to do tego ścieżkami rzadko uczęszczanymi przez innych autorów książek popnaukowych. A te mogą się okazać ślepymi uliczkami. Ba, zapewne większość z nich, jeśli nie wszystkie, tym właśnie się okażą. Oprócz wiedzy i swoich przemyśleń nad potencjalnymi rozwiązaniami poważnych problemów współczesnej fizyki, siła książki Dragana tkwi w jej na pozór mało uporządkowanej formie. Fakty i spekulacje przeplata on anegdotkami ze swojego życia, które ukazują naukowca jako człowieka, z całymi jego prozaicznymi korzeniami w prowincjonalnym miasteczku, ambicją, ale i śmiesznostkami. Czasem niestety przebija z nich arogancja charakterystyczna dla wielu przeświadczonych o swojej genialności fizyków-teoretyków. Szczególnie widoczna w rzucanych od niechcenia krótkich wstawkach, które w zamyśle miały być chyba zabawne, ale zamiast tego pokazują uproszczony do bólu obraz świata w oczach geniusza. Te pewnie, w zależności od poglądów natury polityczno-społecznej, każdy będzie oceniał inaczej.

Książka napisana jest bardzo przystępnym językiem i czyta się ją świetnie (poza tymi kilkoma momentami, które powodowały u mnie wywrócenie oczami). Dragan umiejętnie tłumaczy nawet zawiłe koncepcje fizyczne. Miłym dodatkiem są też urocze w swej prostocie rysunki, które ilustrują różne kwestie poruszane w książce.

Podsumowując, myślę, że Kwantechizm 2.0 jest lekturą przede wszystkim dla weteranów literatury popularnonaukowej oraz studentów fizyki czy informatyki. Nie znaczy to jednak, że i nowicjusz nie będzie czerpał z niej przyjemności, choć z pewnością momentami zabraknie mu fundamentów i szerszej perspektywy.