Autor: Tomasz Ponikło
-
Konsultacja naukowa: Robert J. Woźniak
Wydawnictwo: WAM
Data wydania: 2014
ISBN: 978-83-277-0047-6
-
Wydanie: papierowe
Oprawa: twarda
Liczba stron: 328
Poruszająca opowieść o ostatnim etapie życia księdza Józefa Tischnera. Lektura przynosi nie tylko wiedzę o tych dotąd nieopisanych latach zmagania się wybitnego kapłana i intelektualisty z ciężką chorobą nowotworową, ale prowadzi też przez myśli i dzieła autora podjęte w tym czasie.
Książka opowiada przede wszystkim o inspirujących relacjach pomiędzy życiem i myślą jednego z najwybitniejszych Polaków XX wieku.z opisu wydawcy
Biografia umierania. W pierwszym odruchu budzi się w czytelniku zdziwienie jak połączyć miłość i umieranie. Doskwiera obawa, że podejmowana lektura będzie trudna, przygnębiająca, przytłaczająca i każda strona wymagać będzie zaczerpnięcia oddechu gdzieś poza nią.
To jest książka piękna. Nie ma ucieczki od stawianych w niej pytań, każdy powinien po nią sięgnąć nie z przymusu ale dlatego, że to porywająca i pełna radosnej nadziei książka o sprawach ważnych i najważniejszych. Niemal niepostrzeżenie wprowadza ona czytelnika w sprawy, które dotyczą każdego z nas. To nie jest jednak filozoficzna medytacja nad teoretycznymi zagadnieniami. Książka Ponikły jest dowodem, że filozofia może prawdziwie być drogą życia, że wysublimowane tezy nie są oderwaną od życia spekulacją, a zasadami codziennego postępowania. Ksiądz Józef Tischner zaświadczył w sytuacji granicznej, podobnie jak jego przyjaciel Jan Paweł II, że poglądy można wcielić w życie.
Znamienne jest też to, że nie na wszystkie pytania (również te stawiane w książce) odpowiada się słowem – na część właściwą, a może jedyną i na pewno najbardziej wiarygodną odpowiedzią jest to jak się żyje i jak się umiera. Książka ta nie jest zatem jedynie komentarzem do filozoficznego dorobku Tischnera. Jest ona skonfrontowaniem filozofii ze świadectwem odważnego i konsekwentnego życia. Życia w umiarze między hedonizmem, a cierpiętnictwem, między Bogiem, a człowiekiem, między walką, a kapitulacją. Jest to nauka unikania skrajności.
Autor wraz z „bohaterem” analizują też losy śmierci we współczesnym społeczeństwie. Zwracają uwagę na technicyzację śmierci, wręcz jej zniewolenie przez człowieka. Krytycznie odnosząc się do obserwowanych zjawisk starają się śmierć „naprawić”, nadać jej ponownie właściwe znaczenie i wstawić na właściwe miejsce.
Dotykając kwestii fundamentalnych, kluczowych i intymnych, Ponikło pozostaje cały czas Autorem niezwykle taktownym. Jest krytyczny, ale jednocześnie milknie tam, gdzie nie ma potrzeby mówić, a wystarczy patrzeć. Obok towarzyszenia Tischnerowi w ostatnich miesiącach życia dostajemy również klucz do zrozumienia jego poglądów. Przewijający się na kartach książki ludzie (Karol Wojtyła, Jan Pietraszko, Hans Balthasar, Faustyna Kowalska, Franciszek Macharski i wielu innych) świadczą jak głęboko splecione są nici życia i filozofii życia ludzi pozornie podążających innymi drogami. Każda z tych postaci dała życiem świadectwo wiary, każda wydawałoby się inaczej, a jednak każda tak podobnie.
„Ostatnie słowa” to książka o tym, co nieuniknione, pozwalająca wejrzeć głębiej, zapytać o sens i nie pozostawiająca czytelnika z niczym. Jest to bowiem przejmujący, mądry tekst o teologii relacji, o Miłości, o Bogu. Jest to książka radosna, porywająca i konieczna. To książka, którą można przeczytać jednym tchem, a potem tęskniąc do niej, wracać do fragmentów albo całości. Pozostaje wyrazić wdzięczność, że powstała i z przekonaniem zachęcić do lektury.
