Autor: Dorota Sumińska
-
Wydawnictwo: Literackie
Data wydania: 2016
ISBN: 978-83-08-06086-5 -
Wydanie: papierowe
Oprawa: twarda
Liczba stron: 124
Kontynuacja bestsellerowej książki Dlaczego oczy kota świecą w nocy? Książka Doroty Sumińskiej Dlaczego oczy kota świecą w nocy? stała się jedną z najbardziej ulubionych lektur edukacyjnych, które w ubiegłym roku pojawiły się w księgarniach. Piękną książkę ilustrowaną przez Joannę Żero polubiły dzieci, rodzice i dziadkowie. Wspólna zabawa w odkrywanie tajemnic zwierząt tak się podobała czytelnikom, że powstał tom drugi: Dlaczego hipopotam jest gruby?Czy to prawda, że niektóre zwierzęta mają błękitną krew?
Czy hipopotam jest kuzynem wieloryba?
Jaki ssak znosi jajka i dlaczego pijawka ma 32 mózgi!Kilkadziesiąt nowych pytań i odpowiedzi. Idealna lektura dla dzieci, które lubią wiedzieć więcej. I dla rodziców, którzy chcą przekazać swoim pociechom miłość i szacunek do przyrody.z opisu wydawnictwa
„Dlaczego hipopotam jest gruby?” to książka dla kilkulatków utrzymana w takim samym stylu i klimacie jak jej poprzedniczka wydana w 2015 pt. „Dlaczego oczy kota świecą w nocy?”. Można wręcz odnieść wrażenie, iż jest to kontynuacja rozmowy prowadzonej pomiędzy dzieckiem zadającym pytania a dorosłym udzielającym odpowiedzi.
Książeczka porusza przede wszystkim zagadnienia związane ze światem zwierząt (np. „który ptak najszybciej lata?”), ale znajdą się tu również ciekawostki na temat roślin („dlaczego czereśnie mają pestki?”), ludzi („dlaczego ludzie boją się szczurów?”), a nawet pewnych sformułowań („co to znaczy stanąć na ślubnym kobiercu?”) lub przesądów („czy to prawda, że nietoperze wkręcają się we włosy?”). Dzięki temu książka ta jest bardzo wszechstronna i trafnie odzwierciedla sposób myślenia dziecka, które przeskakuje często z tematu na temat na zasadzie skojarzeń, a nie dzięki uporządkowanej kategoryzacji tematycznej.
Podobnie jak jej poprzedniczka, książka „Dlaczego hipopotam…” składa się więc z bardzo krótkich serii: pytanie – odpowiedź. Przeczytanie z dzieckiem jednej porcji tekstu zajmuje nie dłużej niż minutę, a zatem sprawdzi się szczególnie u maluchów, których mocną stroną nie jest cierpliwość. Dodatkowym atutem w kontekście dzieci, które mają trudności z dłuższym utrzymaniem uwagi jest bardzo estetyczne wydanie – na każdej parze otwartych stron znajduje się przynajmniej jedna kolorowa ilustracja, którą dziecko może oglądać w trakcie czytania.
„Dlaczego hipopotam…” nie jest jednak pozbawiony pewnych drobnych wad. Podobnie jak podczas czytania „Dlaczego oczy kota…”, miałam wrażenie, że książeczka ta jest nieco „nierówna”. Niektóre tematy zostały potraktowane w sposób bardzo uproszczony, natomiast w innych posługiwano się dość skomplikowanym słownictwem (na przykład nazwą gatunkową Drosophila melanogaster) – tak, że nie do końca wiadomo, w jakim wieku jest docelowa grupa czytelników. To jednak tylko niewielki mankament, do którego „przyczepiam się” w tej pozycji. Muszę też powiedzieć, że „Dlaczego hipopotam…” wydaje mi się nie tylko znacznie ciekawszy, ale też lepiej napisany od poprzedniej pozycji z tej serii. Autorka w obrazowy sposób wyjaśnia pewne zjawiska, wielokrotnie odwołując się do podobieństw i różnic pomiędzy zwierzętami a ludźmi, przez co – jak sądzę – dziecku łatwiej pojąć to, czego wcześniej nie rozumiało (na przykład – wyjaśnienie dlaczego psy gryzą i porównanie tego zachowania do ludzkich kłótni).
Dodatkowym atutem książki jest to, że wyjaśnia sprawy, które nam, dorosłym wydają się tak oczywiste, że przestaliśmy się nad nimi zastanawiać (niesłusznie) – jak na przykład: dlaczego ptaki znoszą jajka. Co więcej, w wielu miejscach autorka powołuje się na odkrycia stosunkowo świeże – jak w przypadku tukana i jego dzioba, który jak się niedawno okazało – pełni nie tylko funkcje ozdobne i mechaniczne, ale również odpowiada za termoregulację.
Książka „Dlaczego hipopotam jest gruby?” ma wszystkie zalety swojej poprzedniczki, a zarazem oferuje znacznie więcej ciekawostek. Czyta się ją lekko i przyjemnie, treść jest ciekawa i prezentuje wysoki poziom. Książka jest estetycznie wydana, a test wykonany na najmłodszym domowniku w mojej rodzinie potwierdził, że nawet bardzo małe dzieci nie będą nudziły się podczas lektury dzięki barwnym i wesołym ilustracjom. Polecam tę pozycję zarówno dzieciom, które uwielbiają zwierzaki, jak i tym, które swoją przygodę z przyrodą dopiero mają zacząć.
