W połowie maja br. miała miejsce premiera książki „Pieszo do irańskich nomadów” – relacji z pierwszej w historii pieszej wędrówki przez zapomniany Iran. Ogromna fascynacja pełnym sprzeczności obliczem Iranu sprawiła, że Łukasz Supergan po raz drugi postanowił zobaczyć ten kraj. Dodatkową motywacją do podróży były bardzo skąpe informacje na temat ludów żyjących w górach Iranu. Czy mieszkają tam koczownicy, pasterze wędrujący przez góry ze swoimi stadami? Jak radzą sobie w trudnej rzeczywistości współczesnej Persji? Z takimi pytaniami wyruszył w góry Zagros.
,,Pieszo do irańskich nomadów” to relacja z pierwszego w historii pieszego przejścia irańskich gór Zagros, ciągnących się przez cały zachodni Iran – z północy na południe, na długości około 2300 km. Znaczna część Zagrosu to setki kilometrów pustyń i pustkowi, pozbawionych lasów i dużych rzek. Po 76 dniach samotnej wędrówki przez surowy, pustynny i półpustynny masyw, którego najwyższe szczyty przekraczają wysokość 4000 m, po zmaganiach z upałem i brakiem wody, ale też mrozem i śniegiem blokującym przełęcze, Łukasz Supergan przeszedł cały łańcuch górski, docierając do Oceanu Indyjskiego. Wśród wielu przeżyć, nie ominęło go też aresztowanie i pobyt na posterunku.
Podróżnik chciał lepiej poznać nieopisane dotychczas miejsca i więcej zobaczyć, wyruszył więc pieszo. Wiedział, że idealnym sposobem na poznanie tamtego kawałka świata będzie połączenie podróży z przejściem przez góry Iranu. Zobaczył ten kraj od środka – kraj rozległych przestrzeni, odległych dróg i górskich wiosek, przepastnych dolin i pustkowi. Przedstawił obraz Iranu daleki od obrazu kraju kojarzonego z terroryzmem i bombą atomową. Najważniejsze okazały się spotkania z ludźmi. Spisanie opowieści było formą hołdu dla tych, którym zawdzięcza przejście gór Zagros i szczęśliwy powrót.
Książkę uzupełniają wykonane przez autora fotografie dokumentujące wędrówkę, a przede wszystkim spotkania z mieszkańcami gór Zagros. Przedstawiają migawki z ich życia, pracy oraz migracji, podczas których przenoszą swoje domy, zwierzęta i rodziny w odległe regiony Iranu.
Łukasz Supergan – podróżuje od wielu lat. Łącznie spędził kilka lat w 40 krajach Azji, Europy i Ameryki Północnej. Jego pasją są długodystansowe wędrówki piesze. Samotnie pokonał 4000 km z Warszawy do Santiago de Compostela. Dwukrotnie (2004 i 2014) przeszedł pieszo łuk Karpat, jako pierwszy człowiek samotnie. Ma na swoim koncie pierwsze zimowe przejście Szlakiem Karpat Słowackich. W 2015 roku przemierzył 800-kilometrowy Wysokogórski Szlak Pirenejów. Jesienią 2014 roku w ciągu 76 dni przeszedł góry Zagros w Iranie, z miasta Tebriz do Bandar Abbas nad Zatoką Perską – relacja z tej wędrówki jest tematem książki „Pieszo do irańskich nomadów”. Podróże te zostały dwukrotnie wyróżnione w kategorii „Wyczyn Roku” na gdyńskich „Kolosach”, samotne przejście gór Zagros otrzymało nominację do nagrody Travelery National Geographic.
