Właśnie ukazała się książka Jürgena Thorwalda, znanego historyka i autora szeregu książek poświęconych ważnej dziedzinie nauki – medycynie.
Publikacja jest w zamierzeniu autora opisem rozwoju jednej z najtrudniejszych i jednocześnie najważniejszych jej gałęzi czyli neurochirurgii. Badania ludzkiego mózgu rozwinęły się w ostatnich kilkudziesięciu latach w sposób bezprecedensowy. Trzeba było nie lada rewolucji zarówno w diagnostyce, technologii i produkcji narzędzi oraz urządzeń jak i w podejściu lekarzy do tej, kluczowej dla naszego funkcjonowania, części ludzkiego ciała. Bo przecież mózg to „siedziba” naszych uczuć, myśli i przeżyć, dom naszej duszy.
Jak mózg uczy się języka? Jak tworzy i łączy ze sobą złożone sekwencje sylab? Jaki mają z tym związek neurony lustrzane? Wszystkie te pytania są dziś przedmiotem ogromnego zainteresowania naukowców. Korzystając z najnowszych metod neuroobrazowania, poszukują na nie odpowiedzi – dziś metody te pozwalają na wiele, coraz więcej wiemy też o neurobiologicznym podłożu ludzkiej mowy. Ciągle jednak sporo kwestii pozostaje niewyjaśnionych w badaniach nad ludźmi – wciąż nie potrafimy śledzić aktywności pojedynczych neuronów w mózgu człowieka tak, by nie trzeba było w tym celu otwierać mu czaszki i wkładać elektrod, nie możemy też (na szczęście!) trzymać w izolacji niemowlaka i obserwować, jak rozwiną się jego zdolności językowe. Są to bardzo poważne ograniczenia, dlatego też badacze szybko zaczęli poszukiwać zwierzęcego modelu, na którym mogliby przeprowadzać podobne eksperymenty bez zastrzeżeń natury etycznej. Jednak czy można mówić o modelu zwierzęcym w badaniach nad językiem, skoro zwierzęta językiem się nie posługują.
Neuronauka.org, http://www.neuronauka.org
Już wkrótce w naszym serwisie pojawi się recenzja książki „Kruchy dom duszy” Jürgena Thorwalda!
