Muzeum Farmacji to jedno z tych krakowskich muzeów, które nie należy do najbardziej obleganych przez turystów a wielu Krakusów nie ma o nim zielonego pojęcia. Muzeum Farmacji Uniwersytetu Jagiellońskiego rozpoczęło swoją działalność w 1946 roku, a jego założycielem był dr. Stanisław Proń. Do końca lat 80-tych muzeum znajdowało się przy ul. Basztowej 3, jednak z powodu małych oraz ciemnych pokojów ekspozycyjnych zostało przeniesione do pięknej kamienicy przy ul. Floriańskiej 25. Muzeum zajmuje całą kamienicę i posiada swoje ekspozycję na pięciu kondygnacjach – począwszy od piwnic a skończywszy na strychu. Każda kondygnacja poświęcona jest innemu tematowi.
Każda z 12 sal wystawowych posiada swój odrębny przekaz. Piwnice poświęcone są problemom przetrzymywania materiałów, które pod wpływem temperatury bądź światła ulegały zniszczeniu takich jak np. wosk czy oliwa. Znajdziemy w nich również przedmioty związane z dawną laboratoryjną, niemal alchemiczną pracą takie jak np. aparaty destylacyjne czy filtry. Z kolei na parterze dostępne są niezwykłe meble z dawnych aptek klasztornych zaś pierwsze piętro zaskoczy nas meblami aptecznymi oraz portretami pierwszych profesorów farmacji. Znajdziemy tutaj także salę poświęconą Ignacemu Łukasiewiczowi – wielkiemu konstruktorowi pierwszej na świecie lampy naftowej.
W salach drugiego piętra prezentowane są dawne naczynia apteczne, pochodzące z różnych okresów historii, wykonane np. z drewna i cyny, szkła przeźroczystego i barwnego, fajansu i porcelany – np. seria szklanych naczyń pochodzenia klasztornego. W tejże sali popiersie Teodora Torosiewicza (1789-1876) przypomina o aptekarzu, który jako pierwszy zwrócił uwagę na przydatność dla celów aptecznych naczyń ze szkła brunatnego.
W drugiej sali II piętra znajdują się m.in. wagi stołowe i małe wagi ręczne z rogowymi szalkami, oraz komplety odważników różnych typów m.in. szklane i cynowe miary pojemności, a także przyrządy apteczne służące do produkcji różnych form leków, takie jak pigulnica, tabletkarka, drażetkarka czy zestaw do produkcji proszków w opłatkach.
Ostatnia sala ekspozycyjna w krakowskim Muzeum Farmacji została bardzo ciekawie urządzona na strychu – ma to swoje merytoryczne uzasadnienie, ponieważ strych, jako miejsce przestronne i suche, był wykorzystywany przez dawnych aptekarzy do suszenia i przechowywania ziół aptecznych i leczniczych. Na drewnianej konstrukcji tego pomieszczenia, podobnego do więźby dachowej, umieszczone zostały drewniane ramy obciągnięte grubym płótnem, służące do suszenia ziół, zaś na podestach ułożone zostały różnego rodzaju krajalnice do krojenia ziół, poza tym są tu sita różnej gęstości, prasy do wyciskania soku, perkolatory służące do sporządzania wyciągów roślinnych, ludowe repozytoria z szufladami do przechowywania poszczególnych części ziół (liście, łodygi, korzenie itd.), skrzynie na zioła, a także słomiane kosze opatrzone drewnianymi szyldami z nazwami przechowywanych w nim ziół.
Serwis Muzeum Farmacji w Krakowie
