Termin „historia naturalna” jest w Polsce dość rzadko używany. To wszak określenie stosowane dla wszelkich zmian zachodzących w przyrodzie oraz dla dziedzin nauk zajmujących się badaniem obiektów o charakterze przyrodniczym – zaliczanych zarówno do przyrody ożywionej jak i nieożywionej (np. skały, minerały), które w naszym świecie naukowym funkcjonuje raczej jako „wiedza o przyrodzie”. Termin ten obejmuje jednak również wszystkie zmiany zachodzące na Ziemi a więc także zmiany w kulturze. W swym ujęciu jest więc historia naturalna zbiorem zmian zachodzących w świecie przyrody, którego elementem jest przecież człowiek. Do grona najważniejszych muzeów funkcjonujących w tym szerokim horyzoncie naukowym, należy z pewnością Muzeum Historii Naturalnej należące do Uniwersytetu Florenckiego.
Florenckie muzeum powstało w XVIII wieku i jak wiele placówek tego typu zbudowało swoje kolekcje głównie dzięki darowiznom zamożnych mecenasów. Dziś można tutaj zobaczyć zbiory poświęcone takim dziedzinom nauki jak antropologia, nauki medyczne, botanika, farmacja, paleontologia, mineralogia czy zoologia. Szczególnie warte polecenia są galerie poświęcone antropologii kulturowej – nieco archaiczne i zdecydowanie wymagające unowocześnienia, lecz zawierające ogromne i pasjonujące zbiory strojów, narzędzi, broni a nawet całych domostw ludów Amazonii, Polinezji, Ameryki Południowej i wielu innych rejonów świata, pochodzące głównie z XIX i XX wiecznych wypraw włoskich podróżników i badaczy.
fot. Piotr Kołodziejczyk
