Muzeum Galileuszowe to jedno z najciekawszych muzeów Florencji. Znajduje się przy Piazza dei Giudici, nad brzegiem Arno, w sąsiedztwie słynnej Galerii Uffizi. Do niedawna nosiło ono nazwę Muzeum Historii Nauki zaś po dwuletnim remoncie otwarto je pod nową nazwą w 2010 roku.
Już sam budynek, w którym znajduje się muzeum jest niezwykle interesujący. Jest to XI wieczny pałac znany pod nazwą Castello d’Altafronte. Zasoby tej placówki stanowią jedną z największych na świecie kolekcji przyrządów naukowych, wśród których największą i najważniejszą cześć stanowią dwa zbiory – kolekcje Medicich i tzw. Lorraine Grand Dukes. Rok 2010 kiedy ponownie otwarto placówkę nie był przypadkowy – był to rok czterechsetnego jubileuszu wydania rewolucyjnego dzieła Galileusza Sidereus Nuncius. Zmieniło ono sposób patrzenia na wszechświat i stanowiło podwaliny, rodzącej się w roku jej wydania (1610), nowoczesnej nauki. Obecna kolekcja eksponowana na kilku kondygnacjach, jest podzielona tematycznie i chronologicznie, prowadząc zręcznie odwiedzającego przez historię nauki i instrumentów naukowych.
Na pierwszym piętrze znajduje się cała seria pomieszczeń, w których eksponowana jest tzw. kolekcja Medici, będąca efektem działań kolekcjonerskich podejmowanych przez rodzinę Medicich w okresie od XV do XIX wieku. Do kolekcji tej należą także oryginalne przyrządy Galileusza, w tym teleskopy, a także np. termometry czy globusy w tym gigantyczny globus sferyczny autorstwa Antonio Santucciego.
Na drugim piętrze znajduje się niesamowita kolekcja instrumentów i przyborów do eksperymentów naukowych autorstwa rodziny Lorraine (XVIII i XIX wiek). Jest to zbiór w sposób szczególny poświęcony zjawiskom elektryczności i elektromagnetyzmu oraz chemii. Do kolekcji należą także woskowe modele położnicze ze zbiorów szpitala Santa Maria Nuova oraz wyposażenie gabinetu chemicznego, ufundowanego przez księcia Leopolda dla Muzeum Fizyki i Historii naturalnej, w celu zilustrowania podstawowych praw fizyki rządzących światem.
GALILEO GALILEI – włoski fizyk, astronom, matematyk i filozof urodzony w 1564 roku w Pizie we Włoszech. Najstarszy syn Giulii Ammannati i Vincenzo Galilei. Gdy rodzina przeniosła się do Florencji, Galileoy rozpoczął edukację w szkole klasztornej. Następnie rozpoczął studia na Uniwersytecie w Pizie, gdzie w 1589 roku osiągnął tytuł profesora i został tam wykładowcą matematyki. Następnie przeniósł się na Uniwersytet w Padwie i w 1610 r. został tam wykładowcą geometrii, mechaniki i astronomii.
(więcej: http://www.kopernik.pl)
Muzeum prowadzi rozległe prace dokumentacyjne i katalogowe oraz konserwatorskie. W dziele badań i dokumentacji historii nauki i jej warsztatu współpracuje m.in. ze Szwedzką Królewską Akademią Nauk, Fundacją Alfreda Nobla, Towarzystwem Maxa Plancka i Uniwersytetem Harvarda. Organizuje także wiele konferencji i działań poświęconych historii nauki. Muzeum wydaje także swoje czasopisma Nuncius: Journal of the Material and Visual History of Science oraz Galilaeana. Bogata biblioteka muzealna posiada ponad 150 tys. woluminów w tym około 5 tys. unikatów.
Najnowszym dziełem muzealników z Museo Galileo jest projekt Multimedia Lab zainaugurowany w 1991 roku. Jest to działalność popularyzatorska mająca na celu upowszechnianie wiedzy o historii nauki poprzez przygotowywanie aplikacji interaktywnych i wystaw poświęconych nauce oraz cyfrowej dokumentacji badań nad historią nauki.
Czas poświęcony na zwiedzenie Museo Galileo to wspaniała przygoda, pokazująca jaką długą i skomplikowaną drogę przebyła nauka i naukowcy by odkryć tajemnice naszego świata. Podróż tą najlepiej zakończyć w muzealnej księgarni, gdzie (podobnie jak w wielu placówkach muzealnych na zachodzie Europy) na młodszych i starszych miłośników nauki czekają książki, komiksy, gry i wiele innych edukacyjnych i rozrywkowych propozycji.
serwis internetowy Museo Galileo
Museo Galileo (fot. P. Kołodziejczyk)
