Autor: Stefano Mancuso
-
Tłumaczenie: Anna Wziątek
Tytuł oryginału: Plant revolution
Wydawnictwo: Bukowy Las
Data wydania: 17 października 2018
ISBN 978-83-8074-150-8
-
Wydanie: papierowe
Oprawa: twarda
Liczba stron: 280
Ta fascynująca książka otworzy nam drzwi do nowego zrozumienia życia na Ziemi. Sprawi, że zaczniemy nie tylko zauważać i podziwiać rośliny, ale także inspirować się stosowanymi przez nie strategiami.
Rośliny stanowią 80% masy wszystkich żywych stworzeń na naszej planecie, a jednak łatwo jest zapomnieć, że zawdzięczamy im powietrze, żywność, lekarstwa, paliwa kopalne. Są nie tylko bezcenne, ale i inteligentne: mają wyrafinowaną zdolność do zapamiętywania, uczenia się i innowacji. Dzięki swojej trwałości i elastyczności potrafią żyć w ekstremalnych warunkach, a nawet przetrwać katastrofy. Zużywają minimalne ilości energii, mają budowę modułową, rozproszoną inteligencję i nie posiadają centrum dowodzenia.
Nie ma dla ludzi lepszego wzoru do naśladowania – od architektów, inżynierów i informatyków po… polityków. To rośliny wiedzą, jak będzie wyglądała nasza przyszłość.
informacja wydawcy
Gdyby rośliny chciały stworzyć własne państwo i potrzebowały ambasadora, który będzie reprezentował ich dobre imię, z całą pewnością wybrałyby na to stanowisko Stefana Mancuso. Badacz ten bowiem, jak nikt inny, potrafi bronić dobrego imienia samożywnych przedstawicieli drzewa życia. W Mądrych Książkach spotykamy go po raz drugi i z przyjemnością ogłaszam – jest to spotkanie wybitnie przyjemne i wartościowe!
Pierwsza książka Stefana Mancuso, która doczekała się polskiego tłumaczenia i trafiła w moje recenzenckie dłonie nosiła tytuł „Błyskotliwa zieleń”, a jej recenzję możecie znaleźć tutaj. Była to pozycja wspaniała: interesująca i pouczająca, ale jej czytelnik mógł odczuwać pewien niedosyt, bo nie liczyła ona zbyt wielu stron. Całe szczęście, wydawca polskiego tłumaczenia zorientował się, że w takie książki warto zainwestować i ucieszył czytelników znad Wisły kolejną publikacją włoskiego badacza i fascynata botaniki.
Najchętniej ukryłabym przed wami fakt, że „Rewolucyjny geniusz roślin” to książka o… roślinach, bo wielu potencjalnych odbiorców może uznać, że to nie dla nich, bo przecież rośliny są nudne: nie ruszają się, nie mówią, nie czują; no w końcu „są jak warzywo”. Zamiast tego jednak, pospieszę z zapewnieniem, że czytając tę książkę zapomnicie, czym jest nuda. „Rewolucyjny…” to niemal trzystustronicowa publikacja, która opowiada o fascynujących aspektach bycia rośliną – o aspektach, o których prawdopodobnie nigdy nie słyszeliście, ani nawet nie myśleliście. No bo czy kiedyś przyszło wam do głowy, że rośliny naprawdę mogłyby być inteligentne (jeśli ktoś czytał „Cieplarnię” Aldissa to pewnie już teraz ma ciarki na plecach…)? Że mogą mieć świetną pamięć? Że niektóre z nich mogą posługiwać się nie tylko zmysłami chemicznymi, o których zwierzęta nawet nie marzą, ale też zmysłami, o które byśmy ich nie podejrzewali – jak wzrok?
W kolejnych rozdziałach swojej książki Mancuso przekonuje, że wiele (jego zdaniem – wszystkie!) rozwiązań, które zapewniły roślinom sukces ewolucyjny powinno stać się dla nas wzorem do naśladowania. W swojej fascynującej publikacji przedstawia świat roślin nie tylko takim, jakim jest on obecnie, ale też takim, jakim może się on stać w przyszłości. Przekonuje, że badania nad wzrostem i zachowaniem roślin w kosmosie to jedno z najważniejszych zadań współczesnego człowieka, przedstawia prototypy plantoidów – robotów opartych o roślinny schemat funkcjonowania, a także wskazuje, dlaczego niescentralizowany system, o jaki oparte są organizmy samożywne jest znacznie bezpieczniejszym i skuteczniejszym rozwiązaniem niż centralizacja, przy której upierają się wszyscy cudzożywni. Mancuso odnosi te rozważania niemal do wszystkich sfer naszego życia – od inżynierii i medycyny po nauki społeczne i współczesną politykę.
Czytelnik „Rewolucyjnego…” zostanie nie tylko zalany deszczem nowych faktów na temat roślin, ale też zostanie wciągnięty w świat fascynacji samego autora. Stefano Mancuso potrafi bowiem połączyć rzetelne przedstawianie wiedzy z elementami prozatorskiej narracji. Jest przy tym rzeczowy i dowcipny. Z równym zaangażowaniem opowiada o historycznych przełomach odkryć botaniki, przytacza anegdoty z własnych badań (w tym, ze swojego „wymiotnego” pobytu w warunkach zerowej grawitacji), jak i snuje wizje przyszłości.
