Autor: Andrzej Niwiński
-
Tłumaczenie: –
Tytuł oryginału: –
Seria/cykl wydawniczy: Starożytny Egipt dla dzieci
Wydawnictwo: Pro-Egipt
Data wydania: 2008
ISBN 978-83-915941-1-7 -
Wydanie: papierowe
Oprawa: miękka
Liczba stron: 68
P [papirus] – starożytni Egipcjanie odkryli doskonały materiał, na którym można było pisać, rysować i malować, jak dzisiaj na papierze. Wyrabiano go z łodygi papirusu – rośliny, ktorej było bardzo dużo nad Nilem. Łodygi krojono na cienkie paseczki i sklejano sokiem papirusu. Powstawały wtedy karty, które sklejane kolejno ze sobą tworzyły zwój. Rolkę papirusu można było też ciąć na kawałki. Na takim zwoju można było pisać czarnym i czerwonym tuszem listy, dokumenty, a także Księgę Umarłych, którą wkładano do grobu obok sarkofagu i która miała służyć zmarłemu pomocą podczas wiecznego pobytu w Krainie Umarłych… cytat z książki
Skromna książeczka, wydana własnym sumptem przez samego autora, stanowi doskonały przykład niedocenianej często w polskiej rzeczywistości działalności, którą powinni prowadzić naukowcy. Popularyzacja dyscypliny, którą reprezentują prowadząc swoje badania, jest przecież ich obowiązkiem. Autor, który jest znanym, polskim egiptologiem, od lat prowadzącym wykopaliska w Egipcie, nie po raz pierwszy wywiązuje się z niego doskonale.
Naukowiec tłumacząc we wstępie potrzebę tworzenia takich publikacji, wskazuje na ich brak na polskim rynku księgarskim oraz niedostateczną ilość informacji o starożytności w programach szkolnych. Zwraca także uwagę na dużą liczbę pseudonaukowych mitów i nierzetelnych informacji pojawiających się w mediach, co skutkuje utrwalaniem się wypaczonego obrazu cywilizacji egipskiej.
Schemat samej książki jest bardzo prosty. Publikacja jest rodzajem pomocnika w nauce czytania i pisania. Kolejne litery alfabetu, których uczy się dziecko, stają się pretekstem do omawiania różnych, wybranych pojęć związanych ze starożytnym Egiptem. Mały egiptolog dowie się zatem co to są amulety i kim była Izyda, zobaczy jak żyły egipskie królowe oraz dlaczego Nil był tak ważny dla Egipcjan. Nie obce będą mu odtąd także figurki uszebti oraz egipskie świątynie i rzeźby. Całość uzupełniają liczne fotografie i rysunki. Warto wspomnieć, że cześć z prezentowanych przez autora zabytków, stanowiących ilustracje omawianych treści, znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie. Dzięki temu książka może dodatkowo stanowić zachętę do jego odwiedzenia.
Poziom edytorski książeczki nie jest najwyższy, ale nie przeszkadza to w sprawnym korzystaniu z niej. Jest ona przeznaczona dla dzieci w wieku 6-8 lat i może stanowić dla rodziców i nauczycieli świetny pretekst do wspólnej nauki i zabawy.
