Roger Penrose (ur. 1931) – fizyk matematyczny, matematyk i filozof nauki. Emerytowany profesor matematyki w katedrze im. Rouse’a Balla Uniwersytetu Oksfordzkiego oraz członek Towarzystwa Królewskiego w Londynie. Naukowo zajmuje się fizyką matematyczną, w szczególności ogólną teorią względności oraz kosmologią. Laureat wielu nagród i odznaczeń, m.in. Nagrody Wolfa z fizyki, którą otrzymał w 1988 r. razem ze Stephenem Hawkingiem za ich wspólny wkład w nasze rozumienie Wszechświata, brytyjskiego Orderu Zasługi (2000 r.) oraz prestiżowego medalu De Morgana przyznanego mu w 2004 r. przez Londyńskie Towarzystwo Matematyczne. Znany m.in. z teorii twistorów, hipotezy kosmicznej cenzury, parkietażu Penrose’a.
Na język polski przetłumaczono następujące książki autora:
- Nowy umysł cesarza: o komputerach, umyśle i prawach fizyki, przełożył Piotr Amsterdamski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, s. 505,
- Natura czasu i przestrzeni, wspólnie ze Stephenem W. Hawkingiem, przełożył Piotr Amsterdamski, Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań 1996, s. 146,
- Makroświat, mikroświat i ludzki umysł, przełożył Piotr Amsterdamski, Prószyński i S-ka, Warszawa 1997, s. 184 (seria „Na ścieżkach nauki”),
- Cienie umysłu. Poszukiwanie naukowej teorii świadomości, przełożył Piotr Amsterdamski, Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań 2000, s. 536,
- Droga do rzeczywistości. Wyczerpujący przewodnik po prawach rządzących Wszechświatem, przełożył Jerzy Przystawa, Wydawnictwo Prószyński i S-ka, Warszawa 2006, s. 1136,
- Cykle Czasu. Nowy niezwykły obraz Wszechświata, przełożyli Bogumił Bieniok i Ewa Łokas, Wydawnictwo Prószyński i S-ka, Warszawa 2011, s. 312,
Pingback: Droga do rzeczywistości - Mądre Książki
Pingback: Cykle Czasu - Mądre Książki